جزیره علم

لرزان در باد

دکترسیدمهدی موحدابطحی

باد به راحتی تپه های شنی را جابجا می کند اما کوه در مقابل باد مقاومت می کند حتی می تواند مانع تأثیر باد در طرف دیگرش شود آن چنان که می توان در پشت کوه از بادهای آسیب رسان پناه گرفت.

زمینهای آبرفتی و جلگه ای به راحتی با جریان آب شسته می شوند و رودخانه مسیر خود را تغییر می دهد اما زمینهای سنگلاخی و کوهستانی می توانند جریان آب را تغییر دهند و حتی مانع جریان آب شوند.

زمین شناسان بر این باورند کوهها ریشه در زمین دارند: هرچه بزرگتر باشند، ریشه دارترند. ریشه کوهها نیز پوسته زمین را به لایه داخلی آن پیوند می دهند و نگه می دارند: هرچه عمیق تر باشند، نگهدارنده تر و تثبیت کننده ترند.

1.      رنگ ایمانی که بر لبان جای گیرد، به غمزة لبان و ساز دهان می پرد!

2.      ایمانی که ریشه در باور فرد دارد، به گفتار و پنداری نمی لرزد!

3.      به کردار و رفتار، گر شود ایمان دُرُست // فرو آورد کوه چو سان خاک سُست

به جای زیاده گویی، به گفتار بزرگان بسنده می کنم:

مؤمن مانند کوه سخت است که بادها آن را تکان نمی دهند (قال المعصوم علیه السلام: المؤمن کالجبل الراسخ، لا تحّرکه العواصف). این روایت بیانی از مفاد آیه ای از قرآن است که: عده ای از اعراب نزد پیامبر آمدند و اسلام آوردند اما گفتند که ما ایمان آوردیم! خدا این آیه را نازل کرد که نگویید ایمان آورده ایم، بلکه بگویید اسلام آورده اید زیرا هنوز ایمان در دلهای شما وارد نشده است! (و قالت الاعراب آمنّا فقل لا تقولوا آمنّا بل قولوا أسلمنا و لمّا یدخل الإیمان فی قلوبکم/حجرات 17)

ای کاش که ایمان ما از مصادیق فرمایش زیر از معصوم علیه السلام نباشد: در دوران غیبت کبری ایمان گذار و ناپایدار است: فرد روز را در حالی که مؤمن است آغاز می کند اما شب را در حالی که کافر شده آغاز می کند. شب را با ایمان به روز می رساند اما چون روز را به شب رساند، بی ایمان است (أمسی مؤمناً وأصبح کافراً، و أصبح مؤمناً و أمسی کافراً).